نیاز به سرپناه و محلی امن برای آسایش و گذران زندگی ازجمله نیازهای فطری و اولیه انسان‌ها به شمار می‌رود. همه ابناء بشر از ابتدا تاکنون ‌همواره به دنبال تهیه و تدارک محلی به‌عنوان سرپناه و محل اسکان بوده و هستند و شاید بتوان گفت امروزه تأمین مسکن ازجمله پیچیده‎ترین ‌و مشکل‌ترین مسائل تمامی جوامع به شمار می‎آید. کشور اسلامی‌مان ایران نیز از این امر مستثنا نبوده و قشر وسیعی ازجمله طبقات محروم و کم‌درآمد با مشکل مسکن مواجه هستند. لذا ما مسئله تأمین مسکن مددجویان و ولی‌نعمتان خود را ازنظر دور نداشته و در کنار سایر خدمات خود در راستای تأمین حداقل مایحتاج و نیازهای ضروری نیازمندان موردحمایت در امر تأمین مسکن آن‌ها فعالیت و خدمات قابل‌توجهی داشته ایم. این که بتوان نیازهای اولیه شهروندان محروم به خصوص در نقاط حاشیه‌ای را تامین کرد نیازمند برنامه‌ریزی و اقدامات مناسب است که در این میان تامین مسکن را باید مهم ترین نیاز قلمداد و به دنبال آن برای رفع دیگر نیازها برنامه ریزی کرد. بر همین مبنا ما با برنامه‌ریزی و اقداماتی کوشید که در قالب یک طرح گسترده و فراگیر کشوری برای تامین مسکن نیازمندان جامعه گام‌های موثری برمیداریم.